-
1 wstąpić
глаг.• вступать• вступить* * *wstąpi|ćсов. 1. зайти; войти;\wstąpić do kogoś зайти к кому-л.; \wstąpić po kogoś зайти за кем-л.;\wstąpić na chwilkę забежать на минутку;
2. вступить;\wstąpić do partii вступить в партию; \wstąpić na uniwersytet поступить в университет;
3. перен. преисполнить, наполнить;w nas \wstąpićła otucha мы приободрились;
● \wstąpić w czyjeś ślady последовать чьему-л. примеру+1. zajść, wpaść
* * *сов.1) зайти́; войти́wstąpić do kogoś — зайти́ к кому́-л.
wstąpić po kogoś — зайти́ за ке́м-л.
wstąpić na chwilkę — забежа́ть на мину́тку
2) вступи́тьwstąpić do partii — вступи́ть в па́ртию
wstąpić na uniwersytet — поступи́ть в университе́т
3) перен. преиспо́лнить, напо́лнитьw nas wstąpiła otucha — мы приободри́лись
•Syn: -
2 uniwersytet
сущ.• университет* * *uniwersyte|t♂, Р. \uniwersytettu университет;na \uniwersytetcie в университете; wstąpić na \uniwersytet поступить в университет
* * *м, P uniwersytetuуниверсите́тna uniwersytecie — в университе́те
wstąpić na uniwersytet — поступи́ть в университе́т
-
3 wstępować
impf ⇒ wstąpić* * *(-uję, -ujesz)wstępować po schodach — książk to ascend the stairs
wstąpić do wojska — to join the army, to join up (BRIT)
wstąpić na uniwersytet — to enrol (BRIT) lub enroll (US) at the university
* * *ipf.1. (= zachodzić) call (in l. round), drop in ( do kogoś on sb); wstąpić na kieliszeczek drop in for a quick one.2. (= wchodzić, wkraczać) step in l. into ( a place); enter; go in; diabeł w niego wstąpił przen. something has possessed him.3. lit. (= wspinać się) ascend, climb; wstępować po schodach climb l. ascend the stair.4. przen. (= rozpoczynać) wstępować w czyjeś ślady follow in sb's footsteps; wstąpić na nową drogę życia embark on a new career; wstąpić na tron ascend the throne; wstępować w szranki enter the lists (przeciw komuś/czemuś against sb/sth).5. (= przyłączać się do czegoś) wstąpić do wojska/marynarki/policji join the army/navy/police; wstąpić do klubu join a club; wstąpić na uniwersytet go to university.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wstępować
-
4 uniwersyte|t
m (G uniwersytetu) 1. (uczelnia) university- studiować na uniwersytecie to study at (a) university- ukończyć uniwersytet to graduate from (a) university- zdać na uniwersytet to be accepted by a university- wstąpić na uniwersytet to enter university- wykładać na uniwersytecie to teach at a university2. (kształcenie) (higher) education- □ Katolicki Uniwersytet Lubelski Catholic University of Lublin- Uniwersytet Latający Hist. the Flying University- uniwersytet trzeciego wieku University of the Third AgeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uniwersyte|t
-
5 wstępować
vi1) ( wchodzić)\wstępować do biura/kawiarni in ein Büro/ein Café eintreten [ lub hineingehen]\wstępować do kogoś bei jdm vorbeikommen [ lub vorbeischauen]2) ( przystępować)\wstępować do organizacji einer Organisation beitretenwstąpić do wojska in die Armee eintreten, Soldat werdenwstąpić na uniwersytet zu studieren beginnen [ lub anfangen]3) (książk: wkraczać)\wstępować na podium das Podium betreten4) \wstępować na tron den Thron besteigen -
6 wstępować
wstępować (-uję) < wstąpić> (-ię) (do G) (zostać członkiem) eintreten (in A), beitreten (D); (zajść przy okazji) fam. vorbeigehen (bei D);wstępować do k-o bei jemandem vorbeikommen;wstępować do kawiarni in ein Café einkehren;wstępować na kawę Kaffee trinken gehen;wstępować na uniwersytet ofic in die Universität eintreten;wstępować na scenę die Bühne betreten;wstępować na tron den Thron besteigen;wstępować do zakonu ins Kloster gehen;wstępować w związek małżeński ofic die Ehe schließen;wstąpił w niego nowy duch er schöpfte neuen Mut;wstąpiła w niego energia er bekam neue Energie
См. также в других словарях:
uniwersytet — m IV, D. u, Ms. uniwersytetecie; lm M. y «wyższa uczelnia obejmująca zwykle kilka wydziałów nauk nietechnicznych, przygotowująca kadry pracowników naukowych oraz wysoko kwalifikowanych pracowników w określonych dyscyplinach» Student, profesor,… … Słownik języka polskiego
zapisać — dk IX, zapisaćpiszę, zapisaćpiszesz, zapisaćpisz, zapisaćał, zapisaćany zapisywać ndk VIIIa, zapisaćsuję, zapisaćsujesz, zapisaćsuj, zapisaćywał, zapisaćywany 1. «zapełnić pismem» Zapisać cały zeszyt. 2. «utrwalić coś pisząc; zanotować» Zapisać… … Słownik języka polskiego
